Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008

ΜΗΛΙΩΚΑΣ


Ανήκε σε μια κατηγορία τραγουδοποιών που δεν μπορώ να πω ότι είναι η πρώτη προτεραιότητά μου όταν έρχεται η ώρα της επιλογής της μουσικής που θα ακούσω. Στην κατηγορία των «σατυρικών».

Ποιος δεν θυμάται το «Ποιμενικό ροκ» , το «Γκρέκο Μασκαρά» και άλλα τραγούδια του …… Πάνε πολλά χρόνια από τότε ….. με τις δημιουργίες του έκανε ένα ηχηρό πέρασμα από τον ουρανό των αστέρων, για να χαθεί λίγα χρόνια αργότερα (εκούσια?) και να παραμείνει μια χαμογελαστή και ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική ανάμνηση.

Όταν την πρωτογνώρισα, εντελώς αυτόματα, όσο μιλάγαμε στο τηλέφωνο, ένας στίχος του παραπάνω τραγουδοποιού ερχόταν στο μυαλό μου ….. «ερωτεύθηκα» και η συνέχειά του ….. «πάει, την έκανα λαχείο» ….. «τρεις οχτώ σαρανταδύο» ….

Αυτό ακριβώς αισθανόμουν. Την τρέλλα του ξαφνικού και απρόσμενου έρωτα. Την πλήρη παράδοση στο πρόσωπο που σου εμπνέει αυτά τα συναισθήματα.

«κρέμομαι στο τσιγκέλι σου μοσχαροκεφαλή!»

Της το έλεγα, μέσα στη συζήτησή μας πέταγα σκόρπιους στίχους από το τραγούδι. Γέλαγε. Ισως της άρεσε, η γυναικεία φιλαρέσκειά της μάλλον κολακευόταν.

Κάποια μέρα, μιλώντας το πρωί, λέγοντας την καθημερινή, σύντομη, αλλά τόσο γλυκιά «καλημέρα» μας….. της είπα «έχω δουλειά στο κέντρο, κατεβαίνω και για έναν ακόμη λόγο …. να βρω το τραγούδι του Μηλιώκα που σου ψιθυρίζω κάθε τόσο». Το βρήκα στο Μετρόπολις, ένα τελευταίο CD με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του.

Το CD αυτό της το έδωσα στην πρώτη συνάντησή μας…… , μαζύ με άλλα, με μουσικές που μου άρεσαν εμένα, που πίστευα ότι θα τις άκουγε κι’ εκείνη μ’ ευχαρίστηση.

Ποιος να ξέρει τι να έγινε το CD αυτό. Μπορεί να το έχει ακόμα, μπορεί να το ακούει ίσως, μπορεί να γελάει με τη δική μου αφέλεια, μπορεί να το σχολιάζει με κάποιον άλλον, μπορεί κάτι τρυφερό να της θυμίζει, μπορεί να το έχει πετάξει σαν αδιάφορο ή αναμνηστικό μιας όχι τόσο ενδιαφέρουσας εποχής.

Εγώ αντίγραφό του έχω ακόμα. Δεν το ακούω όμως. Δεν χρειάζεται εξ άλλου. Οι στίχοι είναι τυπωμένοι μέσα μου.

Ερωτεύτηκα …. τρεις οχτώ σαρανταδύο ….. πάει την έκανα λαχείο …….


Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας

Είδα όταν με κοίταξες τον ουρανό σφονδύλι
ποτέ μου δεν περίμενα τέτοια κατραπακιά
κι όταν με πρωτοφίλησαν τα δυό γλυκά σου χείλη
έπαθα ένα ταράκουλο που μου ‘φυγε η μαγκιά

Θα σου χαρίσω μάνα μου λαγούς με πετραχείλια
κότερα, αυτοκίνητα κι όλα τα μετρητά
χρυσαφικά κι ακίνητα σαράντα πέντε μίλια
τέσσερις ιπποπόταμους στα πόδια σου μπροστά

Ερωτεύτηκα, πάει την έκανα λαχείο
Ερωτεύτηκα, τρεις οχτώ σαρανταδύο
Ερωτεύτηκα, τέτοια μούρλα με λοφείο ξαφνικά
Ερωτεύτηκα, πάει την έκανα λαχείο
Ερωτεύτηκα, τρεις οχτώ σαρανταδύο
Ερωτεύτηκα, πάω για τρελοκομείο τελικά

Όσο περνάει ο καιρός η τρέλα δυναμώνει
στρατάρχη, δεκανέα μου δώσε διαταγή
πάρε και το σακάκι μου, σώβρακο, παντελόνι
κρέμομαι στο τσιγκέλι σου μοσχαροκεφαλή

Πέντε ελιές μπαγιάτικες, χωνάκι μορταδέλα
καψούρα και ξερό ψωμί, ρίξε μου και καμιά
κι αν το στομάχι σκούριασε και κάνει σαν προπέλα
αγάπη δίχως βάσανο δεν έχει νοστιμιά

Ερωτεύτηκα.......

2 σχόλια:

Ολίγιστος είπε...

Εκλεκτικές συγγένειες [που επαληθεύονται]. Και δικός μου αγαπημένος ο Μηλιώκας και το CD, βεβαίως, το έχω.

ΚαληΗμέρα!

Σ είπε...

Τραγούδια και στίχοι από το πουθενά στοιχειώνουν τις στιγμές μας. Οι στιγμές φεύγουν, τα τραγούδια μένουν.
Καλή ημέρα σου φίλε μου