Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ζητώ την κατανόησή σας. Αναγνωρίζω ότι δεν έχω το δικαίωμα να σας βάλω στη διαδικασία της δικής μου ψυχανάλυσης.

Κι’ όμως σας χρησιμοποιώ. Σαν μέσο της δικής μου ψυχοθεραπείας.

Να διευκρινίσω.

Από σήμερα, ξεκινώ να γράφω εδώ. Ένα ημερολόγιο. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Απλά γιατί ο νους μου προκλήθηκε από πολύ πιο άξιους «συναδέλφους» ημερολογιογράφους (δική μου αυθαίρετη μετάφραση των bloggers).

Κυρίως από έναν. Από τον aeipote ..... που βρήκα στα γραφόμενά του ταύτιση απόψεων, στην εξιστορημένη ζωή του ταύτιση πράξεων, προσώπων, γεγονότων. Και ζήλεψα το σθένος και την ικανότητά του στο γράψιμο.

Και θέλησα να δώσω κι’ εγώ το δικό μου στίγμα.

Λίγο ….. διαγράφεται μια λέξη ……. αρκετά διαφορετικό.

Ημερολόγιο όμως. Μόνο μέχρι εκεί υπάρχουν ομοιότητες. Ημερολόγιο καταγραφής των σκέψεών μου πάνω σε μια σχέση που έχει τελειώσει. Μονομερώς βέβαια. Δεν θα καταφύγω σε περιγραφές γεγονότων, συζητήσεων, παραπόνων. Η τουλάχιστον δεν θα μείνω στείρα σ’ αυτά.

Τα συναισθήματά μου θα περιγράψω. Όπως τα λέει ένας φίλος στον φίλο, τον αδελφό (ή την αδελφή). Δεν περιμένω ανταπόκριση, δεν περιμένω «λύσεις», «συμβουλές». Η συνεισφορά σας περιορίζεται σ’ αυτό που ήδη μου προσφέρετε, το βήμα να δημοσιοποιήσω τα συναισθήματά μου.

Ξέρω ότι πολλοί μπορεί να με διαβάσουν. Αλλοι από περιέργεια, άλλοι με ειρωνική διάθεση, άλλοι με κάποιο ενδιαφέρον, άλλοι με συμπόνια, άλλοι να αναγνωρίσουν τους εαυτούς τους ίσως μέσα από τα δικά μου ….. Ξέρω ότι εκείνη για την οποία γίνεται όλη η «φασαρία» το πιθανότερο είναι να μη μάθει ποτέ ότι ολόκληρο «διαδικτυακό ημερολόγιο» στήθηκε για χάρη της. Και δεν είναι ο σκοπός μου αυτός.

Συστάσεις πρώτα. Αντρας ετών 53. Με πανεπιστημιακή μόρφωση, καλή και αποδοτική δουλειά, ικανοποιητική οικονομική κατάσταση, εξίσου ικανοποιητική προσωπική ζωή.

Ονομα? Σ …. Φτάνει αυτό ….. μπορεί Σωτήρης, Στέλιος, Στράτος, Σταύρος, Σεραφείμ, Στέφανος, Σουλπίκιος …. Σανκαποιοςάλλος ……. Όλα και κανένα απ’ αυτά …. Δεν επιθυμώ την άμεση «αναγνωρισιμότητα». Για ευνόητους λόγους.

Το όνομά της ….. Χ θα την ονομάσω ….. Κοντά στην ηλικία μου. Λεπτή, όμορφη παρουσία. Γλυκιά και τρυφερή. Φυσικά και δεν πρόκεται ποτέ να την αποκαλύψω, ούτε καν κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να την προδώσει …. Προσπαθώ να ψηλαφίσω την όποια σχέση είχαμε, όχι να την εκθέσω ή να την «τιμωρήσω».

Δεν θα γράψω κανονικό ημερολόγιο: «Σήμερα έκανα αυτό» ….. «Σήμερα σκέφτηκα εκείνο» ….. ούτε καθημερινή ροή θα έχει (…. μάλλον). Σκόρπιες σκέψεις μόνο. Ανακατεμένο παρόν και παρελθόν. Μέλλον δεν υπάρχει, το ξεχνάμε. Αναμνήσεις, σκέψεις, ελπίδες, ευχές ….. κάπως έτσι.

Πόσο ενδιαφέρον μπορεί να έχει κάτι τέτοιο? Αγνωστο. Ισως τον μόνο που θα ενδιαφέρει θα είναι ο …. εαυτός μου. Εστω κι’ έτσι, ίσως η καταγραφή όσων στριφογυρίζουν στο μυαλό μου βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση των γεγονότων από εμένα τον ίδιο. Αν τυχόν προκαλέσει το παραμικρό ενδιαφέρον ή προξενήσει την απειροελάχιστη χαρά στον οποιονδήποτε αναγνώστη, το γεγονός θα δώσει ανείπωτη χαρά στον γράφοντα.

Πάμε λοιπόν?

1 σχόλιο:

aeipote είπε...

Καλώς τον!

Ευχαριστώ πολύ για την τιμή.


Καλή Συνέχεια!